تلخ و ناراحت کننده؛ آخرین ستاره باقی‌مانده در فوتبال ایران!
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۸۱۵۱
به گزارش قدس آنلاین، فوتبال ایران روزهای پرفروغی را سپری نمی‌کند؛ این موضوع واقعیتی انکارناپذیر است که شاید فعلا به مذاق بسیاری خوش نیاید. نتایج تیم‌های پایه‌ای از یک سو و سبک و روشی که مربیان برای یکی از این تیم‌ها با وجود موفقیت نسبی و رسیدن به جام جهانی در نظر گرفته، از سوی دیگر، کاملا با اتفاقات روز دنیا در تضاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه چیز در ابهام عجیبی تنیده شده و شاید با شروع جام ملت‌های آسیا بتوان ارزیابی بهتری از شرایطی که امیر قلعه‌نویی در تیم ملی بزرگسالان ایران به وجود آورده، داشت. در کنار این موارد، اوضاع لیگ برتر ایران از لحاظ برنامه‌ریزی و زیرساخت هم تعریف چندانی ندارد و در مقایسه با چند سال قبل بدتر هم شده است. این بدترشدن را می‌توان در کیفیت ورزشگاه‌ها و از آن مهم‌تر کیفیت زمین چمن جست. ضمن اینکه بعد از مدت‌ها وقفه، تازه از امروز قرار است تماشاگران، رکنی که اهمیت زیادی در بالابردن کیفیت یک بازی دارند، در تهران به ورزشگاه بروند و بازی تیم مورد علاقه‌شان را به نظاره بنشینند. اینها همه در حالی است که لیگ هم بعد از وقفه‌ای بسیار طولانی که حاصل شاهکار مدیریتی مسئولان در سازمان لیگ است، قرار است دوباره از سر گرفته شود. لیگی که به خاطر نمایش معمولی و دور از انتظار تیم امید در بازی‌های آسیایی تعطیل شده، حالا هنوز از سر گرفته نشده، دوباره باید به دلیل برگزاری فیفادی یکی، دو هفته دیگر هم تعطیل شود؛ ولی معضل اصلی همچنان جای دیگری است؛ اینکه کاردان‌ها به اجبار بیرون از گود مانده و این فوتبال مصرفی، سال‌هاست که ستاره جدید معرفی نکرده تا دنیا از کنار وجودشان به اسم فوتبال ایران هم پی ببرد.
در چنین اتمسفری، اسطوره اصلی فوتبال یعنی علی دایی هم چند سال می‌شود بیرون از میدان مانده و به دلیل تعصبات عجیب‌وغریب، عرصه برای فعالیت او در حوزه فوتبال هم بسته شده است. با این اوصاف، نگاه‌ها فقط به چند ستاره همیشگی و تکراری سال‌های اخیر است که آنها هم رفته‌رفته در آستانه معمولی‌شدن قرار می‌گیرند. اگر روزی علیرضا جهانبخش توانسته بود رکورد نقل و انتقالات یک باشگاه انگلیسی را بشکند یا سردار آزمون در روسیه یک غول مهارناپذیر نشان می‌داد و مهدی طارمی توانایی فروریختن دروازه هر باشگاه بزرگی را داشت، رفته‌رفته این اتفاقات خوب هم در حال ته‌نشین‌شدن است. علیرضا جهانبخش پس از ناسازگاری با لیگ برتر انگلیس، در عقب‌نشینی معناداری دوباره به لیگ هلند برگشت و حتی با وجود نمایش قابل قبولی که در زمین دارد، باز هم نمی‌تواند به‌عنوان مهره اصلی باشگاه فاینورد از حضورش در ترکیب اصلی مطمئن باشد. سردار آزمون هم که کلا با بدبیاری‌های متعدد، شبیه به مارکوپولوی جدید، در پی یافتن تیمی است که استعدادش را باور داشته باشد. او بعد از درخشش در باشگاه زنیت و موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا بالاخره سر از یک باشگاه واقعی در اروپا درآورد و راهی لورکوزن در بوندس‌لیگا شد. سردار فروغ لازم را در این تیم آلمانی نداشت تا پس از مصدومیت، هرگز نتواند خودش را به اندیشه‌های مربی تحمیل کند. نتیجه شد آنکه لورکوزنی‌ها او را به رم قرض دادند تا این بازیکن ایرانی شاگرد ژوزه مورینیو شود. در رم هم اوضاع بر وفق مراد سردار آزمون نیست و او نمی‌تواند راهی برای رسیدن به ترکیب اصلی پیدا کند.
در چنین شرایطی که ستاره‌های دیروز فوتبال ایران در اروپا به روزهای سختی در فوتبال حرفه‌ای‌شان رسیده‌اند، فقط مهدی طارمی است که می‌تواند تا حدودی اسم این فوتبال رنگ و رو رفته وطنی را زنده نگه دارد. مهاجم ۳۱ ساله باشگاه پورتو، تنها بازیکن فوتبالی است که شرایط بسامانی در باشگاه معروف اروپایی‌اش دارد. اگرچه سطح کیفی لیگ پرتغال چندان تعریفی ندارد؛ ولی حضور در پورتو، بازی‌کردن به‌عنوان مهاجم اصلی و حضور و گل‌زنی در لیگ قهرمانان اروپا، مهدی طارمی را تبدیل به چهره جذاب فوتبال ایران کرده است. مهدی فعلا تنها بازیکنی است که فوتبال ایران باید دودستی او را بچسبد و بابت داشتنش خوشحال باشد؛ چراکه هنوز هم نزدیک‌ترین گزینه به گل‌زنی در اروپا و مطرح‌کردن نام فوتبال ایران است؛ هرچند که در فصل جدید هم مهدی طارمی با مهاجمی که در فصول پیش برای پورتو بازی می‌کرد، فرق کرده و حالا در گل‌زنی خسّت به خرج می‌دهد.
طارمی که همواره یکی از برترین گل‌زنان پورتو و لیگ پرتغال بوده و حتی در فصل گذشته عنوان آقای گلی این لیگ را هم به نام خودش کرده، در این فصل شرایط بدی را تا به الان تجربه کرده است. درست است که بخش اصلی تمرکز او در ابتدای فصل بابت انتقال ناقصش به میلان ایتالیا به هم ریخت؛ ولی فعلا در آرامش هم بازیکنی که پیش‌تر بود، نشان نداده است. هرچند که هنوز زمان زیادی از شروع فصل نگذشته و انتظار می‌رود مهاجم اصلی تیم ملی ایران گل‌زنی‌هایش را از همین دیدار امروز برابر پورتیموننسه از سر بگیرد و برای رقبایش خط‌ونشان بکشد. طارمی در این فصل با وجود آنکه هفت هفته از لیگ پرتغال گذشته، چندان توفیقی به دست نیاورده است. او در هفت بازی گذشته، مهاجم فیکس تیمش بوده و ۵۸۸ دقیقه بازی کرده؛ ولی در این مدت فقط یک بار گل‌زنی کرده که آن‌هم مربوط به هفته پنجم است.
یک هفته قبل از شروع لیگ پرتغال هم که او در تقابل با بنفیکا در سوپرجام پرتغال باز موفق به گل‌زنی نشد. در دو دیدار این تیم در لیگ قهرمانان اروپا برابر شاختار و بارسلونا هم طارمی یک بار گل‌زنی کرده تا حالا از ۱۰ دیداری که در مجموع در تورنمنت‌های مختلف برای پورتو به میدان رفته، فقط دو گلِ زده در کارنامه داشته باشد. برای مهاجمی که در طول این چند سال ۸۲ بار برای پورتو گل‌زنی کرده و ۵۰ پاس گل هم به هم‌تیمی‌هایش داده است، آمار دو گل در ۱۰ بازی به اندازه کافی ناچیز به نظر می‌رسد؛ ولی باز شرایط طارمی در بین بازیکنان ایرانی شاغل در اروپا که باید متر و معیار واقعی فوتبال ایران باشند، از بقیه بهتر است. اینکه یک مهاجم ۳۱ساله که خواه یا ناخواه به سال‌های پایانی فوتبالش رسیده، همچنان شناخته‌شده‌ترین چهره فوتبال ایران در دنیا باشد، به اندازه کافی زنگ هشدار را می‌تواند به صدا دربیاورد؛ فوتبالی که در یک دوره چندین بازیکن فقط در بوندس‌لیگای آلمان داشت، حالا فقط باید دلخوش به حضور ستاره‌هایش در لیگی مثل پرتغال باشد. البته از آنجا که کار در تیم‌های پایه‌ای با ضعف مفرطی در حال پیگیری است و کاردان‌ها هم به گوشه رانده شده‌اند، بدیهی است که باید دودستی به مهدی طارمی چسبید و برای موفق‌شدن دوباره‌اش ابراز امیدواری کرد.
بیشتر بخوانید: غول‌ها هنوز طارمی را می‌خواهند/ نبرد بزرگ در شهر مُد بر سر ستاره ایرانی
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: مهدی طارمی پورتو فوتبال ایران لیگ پرتغال مهدی طارمی سال ها گل زنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۸۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا مقام های اسرائیلی از دیوان کیفری بین المللی واهمه دارند؟ / غرب بر سر دوراهی؛ بازداشت نتانیاهو یا برباد رفتن اعتبار باقی مانده
به گزارش جماران، اسرائیل مدت‌هاست که متهم به اقدام بدون مجازات در اراضی فلسطینی تحت اشغال خود بوده و البته به حمایت ایالات متحده و غرب برای محافظت از خود در برابر پیامدهای این اقدام ها هم متکی است.
الجزیره در گزارشی در این باره می نویسد: گزارش‌های اخیر رسانه‌ها از اسرائیل نشان می‌دهد که مقامات اسرائیلی اندک اندک نگران تغییر مسیر وزش باد شده اند، زیرا طبق گزارش‌ها، دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) قصد دارد شخصیت‌های ارشد نظامی و سیاسی اسرائیل را به جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در غزه متهم کند. گزارش های رسانه های اسرائیل حاکی از آن است که احکام بازداشت ممکن است به زودی در این هفته صادر شود و اسرائیل از آمریکا خواسته که دادگاه را برای عدم صدور آن تحت فشار قرار دهد. الجزیره نتوانسته است به طور مستقل حکم های احتمالی را تایید کند.
به گزارش روز سه شنبه خبرگزاری رویترز، دادگاه کیفری بین المللی با کارکنان بخش پزشکی غزه در مورد جنایات جنگی احتمالی صحبت کرده و بحث درباره احکام احتمالی را آغاز کرده است.
در مارس 2021، تحقیقات دیوان بین‌المللی کیفری در مورد رفتار اسرائیل در غزه و کرانه باختری اشغالی و بیت‌المقدس شرقی از سال 2014، زیر نظر دادستان سابق دیوان بین‌المللی کیفری، آغاز شد. در نوامبر سال گذشته، بنگلادش، بولیوی، کومور، جیبوتی و آفریقای جنوبی بار دیگر رفتار اسرائیل را به دادگاه ارجاع دادند و در نتیجه کریم خان، دادستان فعلی اعلام کرد که تحقیقات در این زمینه گسترش پیدا خواهد کرد تا خشونت های اسرائیل در نوار غزه از 7 اکتبر را هم شامل شود. یک ماه بعد، او در بازدید از کرانه باختری و فلسطین اشغالی گفت که دادگاه جنایات اسرائیل و حماس را در تاریخ 7 اکتبر و از 7 اکتبر به این سو بررسی خواهد کرد. چرا تحقیقاتی که به مدت سه سال در جریان بوده است چنین نگرانی ناگهانی را در اسرائیل ایجاد کرده است؟
اسرائیل و دیوان کیفری بین المللیاسرائیل از امضاکنندگان اساسنامه رم، معاهده ای که دیوان کیفری بین المللی را تأسیس کرد، نیست و به همین ترتیب، قدرت آن را به رسمیت نمی شناسد. به طور معمول، این بدان معناست که دادگاه نمی تواند درباره اسرائیل تحقیق کند. با این حال، صلاحیت قضایی آن شامل جنایاتی است که توسط یک کشور عضو یا در قلمرو یکی از کشورهای عضو آن، که فلسطین یکی از آن‌هاست، رخ داده باشد. به این ترتیب، دادگاه این اختیار را دارد که جنایات سنگین را بررسی کند و حکم بازداشت را علیه هر کسی - از جمله سربازان و مقامات اسرائیلی - که در ارتکاب جنایات در کرانه باختری یا غزه دست دارند صادر کند.
به گفته رسانه های خبری اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، یوآو گالانت وزیر دفاع و هرزی هالوی، فرمانده ارتش، همگی ممکن است در روزهای آینده با حکم بازداشت مواجه شوند که می تواند تأثیر قابل توجهی بر حرفه سیاسی و نظامی آنها داشته باشد.
نتانیاهو هفته گذشته در شبکه های اجتماعی گفت که اسرائیل "هرگز هیچ تلاشی از سوی دیوان کیفری بین المللی برای تضعیف حق ذاتی خود در دفاع از خود را نمی پذیرد".
کارشناسان حقوقی که با الجزیره صحبت می‌کنند، معتقدند که هرگونه کیفرخواست به سیاست اسراییل در استفاده از مواد غذایی برای گرسنگی دادن غیرنظامیان غزه و تصمیم حماس برای به اسارت گرفتن اسرائیلی‌ها در جریان حملات غافلگیرانه آنها در 7 اکتبر مربوط می‌شود. اسرائیل متهم به استفاده از گرسنگی به عنوان یک سلاح در جنگ غزه است. عادل هاک، استاد حقوق در دانشگاه راتگرز در نیوجرسی، گفت: «این دو اتهام ساده‌ترین اتهام برای هر دو طرف حماس و اسرائیل است.»
اسرائیل از پس از هفت اکتبر تاکنون در دادگاه بین المللی دادگستری (ICJ)، بالاترین دادگاه سازمان ملل، که مانند دیوان کیفری بین المللی در لاهه مستقر است نیز با اتهامات نسل کشی مواجه شده است. کارشناسان معتقدند کیفرخواست‌های دیوان بین‌المللی کیفری می‌تواند مشروعیت جنگ اسرائیل علیه غزه را بیشتر تضعیف کند و روابط استثنایی آن را با متحدان اروپایی که عضو اساسنامه رم هستند، پیچیده‌تر کند. هیو لوات، کارشناس ارشد سیاست اسرائیل و فلسطین در شورای روابط خارجی اروپا، گفت: «این لحظه ای بزرگ برای خود دیوان بین المللی کیفری، برای اسرائیل و به همان اندازه برای متحدان اسرائیل خواهد بود.»
پیامدهای سیاسینتانیاهو از بین سه نفری که به عنوان سوژه‌های بالقوه برای حکم بازداشت دیوان بین‌المللی کیفری شناخته می‌شوند، با بزرگترین معضل مواجه خواهد شد. او در حال حاضر برای بقای سیاسی خود می‌جنگد، زیرا او به اتهام فساد و شکست‌های امنیتی که باعث حملات ۷ اکتبر شد، محاکمه می‌شود.
وی به عنوان رئیس دولت ممکن است از بازدید از اتحادیه اروپا منع شود، جایی که همه کشورهای عضو از نظر تئوری ملزم به دستگیری وی به عنوان بخشی از تعهدات خود بر اساس اساسنامه رم هستند. 120 کشور عضو دیوان بین المللی کیفری موطف هستند که اگر نتانیاهو پا به این کشورها بگذارد او را دستگیر کنند.
آلونسو دانکلبرگ، کارشناس حقوق بین‌الملل و مدرس کالج کینگ لندن، گفت: اسرائیل ادعا می‌کند که «اخلاقی ترین ارتش جهان» را دارد و فلسطینی‌ها «توده‌ای از مردم غیرسازمان‌یافته و خشن بدون دولت هستند که به طور غیرقابل توجیهی به اسرائیل حمله می‌کنند. اکنون کل روایت اسرائیل از مناقشه در خطر است. وقتی شروع به بررسی جزئیات بحث کنید، متوجه می‌شوید که [اسرائیل] در دادگاه بین‌المللی دادگستری به‌خاطر نسل‌کشی مورد شکایت قرار گرفته است و سپس دیوان کیفری بین‌المللی را اضافه می‌کنید. سرانجام در نقطه ای، روایت [اسرائیل] واقعاً شروع به ضعیف شدن می کند.»
استانداردهای دوگانهحکم دستگیری دیوان بین‌المللی کیفری علیه مقامات اسرائیل می‌تواند پیامدهای شدیدی برای متحدان اروپایی اسرائیل داشته باشد، زیرا آنها مجبور خواهند شد روابط استثنایی خود با اسرائیل را با حمایت ظاهری خود از نظم حقوق بین‌الملل متعادل کنند. کشورهای اروپایی از حکم بازداشت دیوان بین‌المللی کیفری علیه رئیس‌جمهور روسیه ولادیمیر پوتین به‌خاطر جنایات در اوکراین حمایت کردند، پس چگونه می‌توانند ناگهان با کیفرخواست دیوان کیفری بین‌المللی علیه مقامات اسرائیلی مخالفت یا انتقاد کنند؟
اگر آنها بار دیگر از اسرائیل را در برابر مسئولیت‌های بین‌المللی آن محافظت کنند، بیش از پیش از دید بسیاری از کشورهای دیگر در جنوب جهانی متهم به رفتار دوگانه و توسل به استانداردهای دوگانه خواهند شد.
با اینهمه این احتمال وجود دارد که متحدان نزدیک اسرائیل که تعهداتی نیز به دیوان کیفری بین‌المللی دارند، مانند فرانسه، آلمان و بریتانیا، از دستگیری رهبران اسرائیلی متهم شده که از کشورهایشان بازدید می‌کنند خودداری کنند. چنین اقدامی به اعتبار جهانی دادگاه آسیب می رساند، اما بی سابقه نخواهد بود. در سال 2009، دیوان کیفری بین‌المللی، عمر البشیر، رئیس‌جمهور سابق سودان را به جنایات جنگی متهم کرد، اما کشورهای آفریقایی از اجرای حکم بازداشت دیوان بین‌المللی کیفری خودداری کردند. در آن زمان، رهبران اروپایی و گروه‌های حقوقی از کشورهای آفریقایی به دلیل عدم پایبندی به تعهدات خود تحت اساسنامه رم انتقاد کردند . البته بسیاری از رهبران جهان از وجود این استانداردهای دوگانه مطلع هستند. با این حال، اگر اروپا از اجرای هر گونه دستور بازداشت دیوان بین المللی کیفری علیه مقامات اسرائیلی خودداری کند، در حقیقت به این دیوان و جایگاه آن ضربه جدی وارد کرده است. این می تواند سابقه ای ایجاد کند که بر اساس آن امضاکنندگان اساسنامه رم به سادگی دستور بازداشت دیوان بین المللی کیفری را رد کرده یا از دیوان خارج شوند. به هرحال می توان گفت که ادامه رفتارهای ریاکارانه برای اروپا هزینه سیاسی خواهد داشت.
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران